เลือกบทความนี้ให้อยู่ในหัวข้อ My Book Review แต่จริงๆ ยังไม่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้หรอก
ด้วยจรรยาบรรณของเจ๊บรรณฯ จึงไม่บังอาจวิพากษ์เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ได้
แต่อ่านรายละเอียดคร่าวๆ ที่ "ทราย เจริญปุระ" แนะนำไว้ในมติชนสุดสัปดาห์
หน้าปก "ไว้อาลัยพญาอินทรีย์ แห่งสวนทูนอิน" โปรดติดตามหาอ่านรายละเอียดเอง
แต่จะมีใครซักกี่คนในโลกใบนี้ที่อ่านเนื้อหาของสารานุกรมบริแทนิกา 32 เล่มนี้จบ
อาจจะมีหลายคนแต่ไม่คิดจะแสดงตัว…หรืออาจจะมีแค่ตาลุง เอ เจ คนนี้แหละคนเดียวในโลก!!!
ส่วนฉันขอสารภาพแค่ว่า…ฉันได้อ่านสันของสารานุกรมบริแทนิกาครบทุกเล่มแล้วนะ
ดูน่าภาคภูมิใจบ้างไหม…เพราะไม่ได้ทำให้ฉลาดขึ้นมาซักนิดเลย นอกจากรู้แค่ว่ามันมี 32 เล่ม!!!
หลังจากเรียนจบและเอาเนื้อหาในตำราถวายพานคืนให้ครูอาจารย์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
แถมไฟล์วิชาเรียนยังถูกไวรัสกลืนกินชนิดกู้คืนไม่ได้…โชคดีที่บางไฟล์เคยส่งให้เพื่อนๆ ไว้
เพิ่งตระหนักรู้ถึง Knowledge Sharing in power เพราะสุดท้ายฉันต้องไปขอไฟล์วิชาการเหล่านั้น
กลับคืนมาให้ตัวเอง…เพราะเจ้าไวรัสได้กินความเป็นวิชาการของฉันไปหมดสิ้นแล้ว
ยืมหนังสือ "หนุ่มเมืองจันท์" มาหลายเล่มจากห้องสมุดแพทย์ ได้มีโอกาสอ่านแค่วันแรก
สุดท้ายก็ทิ้งกองๆ ไว้ โดยอ้างเหตุผลว่า ฉันเคยอ่านมันมาเกือบทุกเรื่องแล้วในมติชนสุดสัปดาห์
แต่จริงๆ แล้วก็คือ ไม่มีเวลาจะอ่านนั่นแหละ ขนาดหนังสือของพี่จิก ประภาส ฮีโร่คนโปรดของฉัน
บางเล่มยังใหม่มากๆ แทบไม่มีรอยเปิดอ่าน ด้วยเหตุผลเดียวกันคือ ฉันเคยอ่านบทความก่อนรวมเล่มแล้ว
วันนี้มีความตั้งใจว่าจะ review paper เกี่ยวกับหัวข้อวิทยานิพนธ์ที่จะทำ แต่ด้วยความขี้เกียจ
และที่สำคัญมันเป็นภาษายาขมที่ฉันไม่ชอบ แม้จะมีพระเจ้า google ช่วยแปลบางประโยคให้
ฉันยังมีข้ออ้างในใจว่า ถ้า review แล้วอาจารย์ไม่เห็นด้วย ไม่ต้องเสียเวลาแย่หรือนี่
ย้อนกลับไปดูลุง เอ เจ ที่อ่านสารานุกรม 32 เล่ม เขายังไม่คิดว่าเป็นการเสียเวลาเลยซักนิด
ครูอาจารย์ถึงได้สอนไว้เสมอว่า "ยิ่งอ่านยิ่งรู้" ไม่มีใครที่อ่านแล้วโง่กว่าเดิม (เอ๊ะ..หรือว่ายกเว้นฉัน!!!)
"The Know – It – All : ปฏิบัติการล่าไอคิว"
เขียนโดย เอ. เจ. เจคอบส์
แปลโดย วไลลักษณ์ อุณจักร
ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 โดยสำนักพิมพ์มติชน
ที่มาของภาพประกอบใน blog นี้จาก www.se-ed.com