วันออกเดือน

วันนี้เป็นวันพระ วันมาฆบูชา วันที่น้องชู้สอายุได้ 25 วัน และเป็นวันออกเดือน
กำเมืองเปิ้นฮ้องว่า "วันออกเดือน" แต่ภาษากลางไม่รู้เรียกยังไง น่าจะเป็นวันที่ไม่ต้องอยู่ไฟแล้ว
จริงๆ เราก็ไม่ได้อยู่ไฟแบบคนโบราณที่ต้องนอนข้างกองถ่านเพื่อให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย
แต่การอยู่เดือนของคนคลอดลูกตามประสาคนเมืองๆ ก็คือ การไม่ออกจากบ้านไปไหน
ทำร่างกายให้อบอุ่นด้วยการใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว ใส่ถุงเท้า ถ้าหนาวๆ ที่ใส่หมวกด้วยนะนี่

วันนี้ตอนเช้าก็จะมีญาติผู้ใหญ่ 1 คน มาหาแต่เช้าเพื่อมาทักว่าแม่กับลูกได้ออกเดือนแล้ว
และมาอวยพรให้หลานให้อยู่ดีมีสุข ให้อะไรก็ว่ากันไป และไม่ให้โดนยึดทรัพย์!!! (ก็ไม่ขนาดนั้น)
สายๆ แม่ก็ต้องอาบน้ำต้มสมุนไพร อาบน้ำขมิ้นส้มป่อย (ภาษากลางเรียกน้ำอะไรนี่)
ส่วนเด็กชายไม่ได้ทำพิธีอะไรมาก เดี๋ยวค่อยหาวันโกนผมไฟอีกที (แต่คงไม่โกนหมดหรอก เสียดาย)

พ่อกับพี่แชทเอาเปลไกวของพี่แชทออกมาล้าง มาซัก แต่ที่นอนแบบ playpen ของพี่แชทเก่าแล้ว
พวกตาข่ายต่างๆ เหมือนจะหมดอายุละ คิดว่าคงต้องไปหาซื้อใหม่อีกทีถ้ามีโอกาส
ที่สำคัญคือวันนี้เด็กชายชู้สมีโอกาสดูดนมขวด หลังจากที่พ่อเอกได้ไปหาซื้อจุกนมมาเปลี่ยนแล้ว
แรกๆ ก็ดูดไม่เป็นคายออกมา แต่พอผ่านไปแค่สองสามวิ ก็สามารถดูได้ตามสัญชาตญาณละ

พี่แชทบอกว่า โอ้โห!! พัฒนาการเร็วมากเลย ดูดขวดนมเป็นแล้ว และรีบเอากล้องมาถ่ายรูปไว้
หารู้ไม่ว่าพี่แชทเองดูดขวดนมเป็นตั้งแต่ลืมตามาดูโลกเลย เพราะสมัยนั้นพยาบาลไม่นิยมป้อนแก้ว
เป็นผลให้พี่แชทติดนมขวดมากกว่ากินนมแม่ซะอีก พอมาถึงน้องชู้สเลยต้องหัดกินนมแก้วก่อน
แล้วค่อยกินนมขวดโดยเปลี่ยนจุกนมเพื่อให้ใกล้เคียงกับนมแม่ (ผ่านมา 7 ปี แม่เพิ่งฉลาดขึ้น!!!)

Read Full Post »

วันเฮฮา

เมื่อคืนน้องชู้สนอนหลับยากมากกกก ต้องขอลากเสียงยาวววววเลย สงสัยนอนกลางวันมากไป
ตั้งแต่สี่ทุ่มครึ่งหลับอีกทีตีสองครึ่ง ตื่นอีกทีตีสามครึ่งหลับอีกทีก็หกโมงเช้าละ
ทำเอาแม่มึนไปเลยกับอาการลูกชายสุดที่รัก กลัวสุดๆ กลัวเด็กชายเป็นโคลิค (แต่คงไม่ใช่นะ)

ตอนสายพี่แชทไปเรียนคุมองและพ่อไปหาซื้อจุกนมของเด็กแรกเกิด (สีน้ำตาล)
เพราะจุกนมสีน้ำตาลจะมีความใกล้เคียงกับจุกนมแม่มากที่สุด (มากกว่าจุกนมสีขาว)
แต่ยังไม่ได้ให้น้องชู้สดูดขวดนมช่วงนี้ กะว่าอายุได้ซัก 6 สัปดาห์ก่อนถึงจะเริ่มหัด
เพราะกลัวว่าเด็กชายจะติดจุกนมขวดจนไม่ยอมกินนมแม่ เพราะว่านมแม่ไหลช้ากว่านั่นเอง

วันนี้เพื่อนๆ ของแม่น้องไปสอบประมวลความรู้กัน ตอนบ่ายป้าเหมียว ป้ากล้วย น้าแหม่ม และพี่แคทตี้
เลยมาเยี่ยมน้องชู้สกันที่บ้าน หิ้วของกันมาพะรุงพะรังเพราะสาวๆ ไปแวะซื้อของฝากที่โลตัสมา
ป้าเหมียวมีเคล็ดลับหลายอย่างมาฝากแม่ ตามประสาคุณแม่ลูกสาม ทั้งเรื่องการพับผ้าอ้อมให้เด็กนุ่ง
การเอาลูกนอนคว่ำ การพาดบ่าเอาลูกเรอ (เพราะปกติถ้ากินนมแม่เสร็จ แม่ไม่ค่อยจับเรอเพราะเด็กหลับ)
ถือเป็นการแบ่งปันประสบการณ์ที่ดีมากๆ และ teacher mam ของน้องแชทก็ได้รับประสบการณ์นี้ด้วย
เพราะตอนนี้น้าแหม่มก็ท้องได้ 8 เดือนแล้ว อีกไม่นานก็จะได้มีเจ้าเสือน้อยลืมตามาดูโลกอีกหนึ่งคน

ป้ากล้วยสุดน่ารักประจำรุ่นก็ลุ้นอยากมีลูกเหมือนกัน ป้าเหมียวเลยบอกเคล็ดลับให้ว่า
ต้องขโมยผ้าอ้อมของน้องชู้สไป แล้วจะเกิดลูกอิจฉาขึ้นมา น่าเอาใจช่วยจริงๆ เลย
อยากให้ป้ากล้วยได้ลูกสาว เพราะคงจะหน้าตาน่ารักเหมือนแม่เป็นแน่แท้

วันนี้จึงเป็นวันที่สนุกสนานเฮฮาอย่างมากสำหรับแม่น้อง เพราะว่าไม่ได้เมาท์แตกแบบนี้มานาน
แล้วบรรยากาศของการสอบที่เราไม่ได้ไปสัมผัส แต่น้องแคทบอกว่าถ้าพี่น้องไปสอบต้องทำได้แน่
ก็อยากจะเอาใจช่วย และถ้าไปสอบแทนก็ได้อยากไปสอบแทนน้องๆ อีกหลายคน
ได้แต่หวังว่าเพื่อนๆ ทุกคนในรุ่นคงจะผ่านการสอบประมวลความรู้นี้ไปได้
และอยากให้น้องชู้สโตเร็วๆ จะได้ไปไหนๆ กับแม่และเพื่อนๆ ของแม่ได้อย่างเฮฮา

Read Full Post »

นอนหมอนหลุม

 

วันนี้เป็นวันที่ 2 ที่น้องชู้สได้มีโอกาสนอนหมอนหลุม ไม่ใช่ว่าไม่มีหมอนให้นอน
แต่มีแล้วมันนอนไม่ได้นี่สิ น่าอึดอัดใจแม่ซะเหลือเกิน หมอนนี่ซื้อมาตั้งแต่ยังไม่คลอดละ
ตอนแรกจะไปซื้อหมอนหลุมหมีพูห์มาด้วยซ้ำ แต่ยังเถียงกันไม่ตกเพราะพ่ออยากให้ซื้อหมอนอียอร์

สรุปก็คือ คนขายตัดสินให้ว่า หมอน set pooh นั้น มันสูงไปสำหรับเด็กแรกเกิด
คนขายเลยแนะนำหมอนรูปวัวหลับตามาให้ แต่เค้าใส่ใยสังเคราะห์มาซะป่องเลย
และแม่นี่แหละที่โง่เอง นั่งมองหมอนป่องๆ มาเกือบเดือนไม่รู้จะเอายังไง
สุดท้ายก็ถึงบางอ้อ!!! แค่เอาใยสังเคราะห์ในหมอนออกบ้างก็เท่านั้นเอง!!!

การเลี้ยงเด็กผู้ชายสิ่งที่ต้องให้ความสำคัญก็คือหัวหรือศรีษะของลูกนี่แหละ
ไม่รู้แม่คนอื่นจะคิดยังไง แต่ลูกชั้นถึงจะดั้งไม่มี หน้าตาจะไม่หล่อ แต่ขอหัวทุยสวยๆ ไว้ก่อน
ยิ่งตระกูลหัวโตแบบบ้านนี้แล้วละก้อ ถ้าหัวทั้งโตและเบี้ยวคงจะเป็นปมด้อยให้เพื่อนล้อไปอีกนาน อิอิ

Read Full Post »

อยู่กัน 2 คน

วันนี้เป็นวันที่แม่น้องกับน้องชู้สต้องอยู่กัน 2 คนยาวนานกว่าวันอื่นๆ
เพราะช่วงสายย่าไม่อยู่ ไปออกงานที่ไหนซักที่ เลยซื้อโจ๊กตุนไว้ 2 ถุง สำหรับกิน 2 มื้อ
มื้อเช้ากินในห้องนอนเลย เพราะเฝ้าเด็กอยู่ ดูทีวีด้วย ทำไมข่าวทุกช่องมันพูดเหมือนกันหมดก็ไม่รู้นิ

มื้อกลางวันกินหน้าคอมและต่อหน้าน้องชู้ส เพราะกลัวว่าถ้าไปกินหลังบ้านจะไม่ได้ยินเสียงร้อง
ปกติมีคนคอยเงี่ยหูฟัง 2 คน 4 หู เป็นอย่างต่ำ ต้องมีใครซักคนได้ยินแน่ถ้าน้องชู้สร้อง
พอดีย่าไม่อยู่เลยต้องมานั่งเงี่ยหูฟังใกล้ๆ เลย ไม่ได้ยินให้มันรู้ไป อิอิ

ตอนเย็นย่าไปออกงานอีกรอบ ไปวัดที่ไหนซักที่ เพราะเห็นใส่ชุดขาวไป
คงกลับมาดึกๆ พ่อกับพี่แชทยังไม่กลับมาจาก มช. และคงต้องแวะซื้อของที่โลตัสก่อน
มีเรื่องที่นึกไม่ถึงอีกอย่างหนึ่งก็คือ "พี่แชทยังไม่เคยอุ้มน้องเลย!!!"

ให้ตายสิ แม่ลืมนึกถึงข้อนี้ไปเลย ปกติให้กอดน้อง หอมน้องได้ แต่ลืมนึกไปว่าพี่แชทไม่เคยอุ้มน้อง
จนพี่แชทต้องมาขออุ้มน้องเอง ด้วยการนั่งลงเอาเบาะมารอง และก็ให้น้องนอนบนตัก
แชทรู้สึกเกร็งมากๆ เพราะน้องดิ้นจนแชทขอยอมแพ้ไปเอง เพราะกลัวน้องตก
รอให้น้องโตกว่านี้อีกหน่อย รับรองว่าพี่แชทคงได้อุ้มน้องบ่อยขึ้นแน่นอน

Read Full Post »

20 วัน ผ่านไป

23 กุมภาพันธ์ 2553

วันงอแงผ่านไปอีกหนึ่งวัน ย่าบอกว่าน้องชู้สจะกลายเป็นน้องอุ้มซะแล้ว
เพราะติดให้แม่อุ้มเกือบตลอด รู้สึกจะหลับยากขึ้น ถ้าใครเห็นแม่อุ้มน้องชู้สเก็บผักผลไม้ใน FB อยู่
คงจะดูน่าสมเพชพิลึก ว่ายัยนี่ไม่รู้จักเวล่ำเวลาเลย ก็ทำไงได้หละนะ
ถ้าให้นั่งอยู่เฉยๆ อุ้มเด็กอยู่เฉยๆ คงเครียดแย่เลย
แล้วน้องชู้สก็เล่นเกมปลูกผักผลไม้นี่มาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ละ คิดว่าลูกคงชินแล้ว

ตอนเย็นพี่แชทโทรมาหาแม่ด้วยเสียงตื่นเต้นว่า วันนี้มีสอบดนตรีสากล
แชทสามารถท่องโน๊ตดนตรีได้รอบเดียวผ่าน จนคุณครูสงสัยว่าแม่ส่งเรียนเปียโนหรือเปล่า
ทำไมอ่านโน๊ตดนตรีออก มันอาจจะเป็นความบังเอิญที่แชทอ่านออก
เพราะดูโคนันมากไปก็ได้นะครูนะ ไม่ใช่หรอก แชทบอกแม่ว่า แค่เห็นรอบเดียวก็จำได้แล้ว
เลยท่องทีเดียวผ่าน จนคุณครูบอกว่าขนาดพี่ป. 2 ยังทำไม่ได้เลย

ทำเอาแชทเป็นปลื้มจนต้องโทรมาอวดแม่ และมีแววจะเสียเงินอีกละ
เพราะอยู่ๆ แชทก็เกิดมั่นใจในตนเองขึ้นมาว่าอยากเรียนเปียโน (ซะงั้น)
แม่เลยให้น้องแชทไปถามคุณครูก่อนว่าเรียนวันไหน ยังไง ค่าใช้จ่ายเป็นไงบ้าง
เพราะถ้าแพงเกินไปก็คงไม่ไหว ที่สำคัญคือ จะเอาจริงแค่ไหนกัน

ถึงแม่อยากให้แชทเป็นแบบพี่โต๋ก็เหอะนะ แต่ก็ไม่อยากสร้างภาระให้แชทมากเกินไป
สำหรับการค้นหาตัวเอง ว่าอยากเป็นนักฟุตบอล เป็นนักดนตรี
เป็นนักคณิตศาสตร์ หรือเป็นนักวาดรูป ถ้าเป็นเมื่อก่อนหากแม่ถามแชทว่า
โตขึ้นแชทอยากเป็นอะไร แชทจะตอบได้ทันทีเลยว่า…”เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องเรียนหนังสือเยอะๆ”

24 กุมภาพันธ์ 2553

วันนี้เด็กชายชู้สไม่งอแงเท่าไหร่ แต่รู้สึกจะกินนมเยอะขึ้น จนนมแม่ไม่พอให้กินต้องชงนมเสริม
และที่สำคัญคือยังต้องกินจากแก้วดื่มเหมือนเดิม เอาไว้รอเดือนที่ 3 ค่อยหัดดูดขวดนมนะ
ตอนนี้แม่ยังมีแรงป้อนนมแก้วให้น้องชู้สได้อยู่ ที่สำคัญคือเป็นการฝึกสมาธิไปในตัวด้วย

มีลูกค้าตามมาขอให้แก้งานถึงที่บ้าน จริงๆ เค้าก็เกรงใจเราแหละแต่ทำไงได้ค่ะ
เค้าต้องเรียนจบให้ได้ภายในเทอมนี้ ถ้าไม่ช่วยกันเดี๋ยวเรียนไม่จบน่าเสียดายแย่
น้องชู้สไม่ได้งอแงแต่ตอนแม่แก้งาน ก็ให้พี่เค้าอุ้มน้องชู้สไว้ตลอดหลับปุ๋ยเลย

สงสัยจะติดใจอยู่เหมือนกัน ดีที่พี่เค้าเคยเลี้ยงหลานมาก่อนเลยมีประสบการณ์
สามารถอุ้มเด็กชายได้นานๆ ตอนนี้น้องชู้สแรงถีบเยอะกว่าเดิม เพราะสามารถถีบตัวเอง
ให้ตกลงมาจากที่นอนได้ ดีว่าที่นอนไม่สูงนักประมาณสามนิ้วไม่งั้นคอแง๊กแน่ๆ
พอตกจากที่นอนก็ร้องแอ๊กๆ จริงๆ แม่ก็เห็นละ แต่รอดูว่าน้องชู้สจะตกลงมาหรือไม่ 
เลยให้ถีบๆ ไปพลางๆ ก่อน (โรคจิตนิดๆ นี่) เป็นนักถีบแบบนี้ โตมาจะเป็นสิงห์นักปั่นหรือเปล่านี่

Read Full Post »

วันงอแง

ครึ่งวันเช้ากับครึ่งวันบ่ายของเด็กชายชู้สแตกต่างกันมาก
ปกติภาคบ่ายน้องชู้สจะนอนยาวแล้วแม่จะได้ทำงาน
แต่วันนี้งอแงเป็นพิเศษ ร้องแว้กๆ หลายครั้งทั้งให้เปลี่ยนผ้าอ้อม
ทั้งอึ ทั้งฉี่ และหิวนม เล่นเอาแม่ไม่เป็นอันทำอะไร
ขนาดย่ายังบ่นว่าทำไมวันนี้งอแง แต่ช่วงเช้ายังนอนยาวได้ปกติ

ป้าบีโพสรูปใน FB น่ารักมาก สีแดงนี่แม่ชอบหรือลูกชอบกันแน่นิ อิอิ
มีทั้งโมบายของน้องชู้สและกบของพี่แชท เพื่อไม่ให้น้อยหน้ากัน
ขนาดแม่น้องยังไม่สามารถทำอะไรที่เป็นเรื่องเย็บปักถักร้อยแบบนี้ได้เลย
แต่ป้าบีสามารถมาก ทำขายได้เป็นเรื่องเป็นราวด้วย สมกับเป็นลูกสาวแม่เพ็ญศรีจริงๆ
ส่วนลูกสาวแม่อ่อนคงได้แต่ก้มหน้าก้มตาเลี้ยงลูกอ่อนต่อไปเน๊อะ

Read Full Post »

วันๆ หมดไปเร็วจริง

ตั้งใจว่าจะเขียนบันทึกให้น้องชู้สทุกวันตลอด 3 เดือนที่ลาคลอด
เปล่าเลยนะ ไม่ได้ว่างมากมายอะไรขนาดนั้น แต่จะลองพยายามดู เท่าที่แม่คนหนึ่งจะสามารถทำได้
เมื่อวานแชทค้น google คำว่า "แชท" ไปเจอสเปซที่แม่เขียนถึงแชท ไม่ทันได้ดูดีๆ ว่ามันอยู่ที่ไหน
อุทานด้วยความตกใจว่าทำไมเค้ารู้ด้วยหละว่าแชทอยู่ชั้น ป. 1
ก็จะไม่ให้รู้ได้ไงหละ ก็คนเขียนสเปซเป็นแม่แชทเองนี่หนา (จะงงทำไมเนี่ยลูกชั้น)

แชทตามอ่านสเปซที่แม่เขียน(นินทา)แชท จริงๆ แชทอ่านออกเกือบหมดแล้ว
แต่แชทบอกว่าโอ้โหเยอะมากเลย ก็จะไม่ให้เยอะได้ยังไงหละนั่น เขียนมาตั้งกี่ปีแล้ว
พูดกันตามประสาบ้านๆ ก็คือ เห่อลูก อวดลูกนั่นแหละ เขียนอวดลูกมาตั้งกี่ปีแล้วนี่เรา
เดี๋ยวนี้มีคนที่สองให้อวดอีก รับรองว่า level การอวดจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
เดี๋ยวใครๆ มาอ่านจะอึ้ง ขนาดลูกอึ ลูกฉี่(พุ่ง) แม่มันยังมีหน้าเอามาอวด ว่างั้นเหอะ

อย่างที่บอกว่าจริงๆ ไม่ได้ว่างขนาดนั้น ใครบอกว่าคนลาคลอดจะมีเวลาเลี้ยงอยู่อย่างเดียว
ดีอยู่อย่างคือเราสามารถตื่นสายได้ ไม่ต้องรีบไปทำงาน แต่ขอบอกเหอะว่า
เวลาตีสามถึงหกโมงเช้า เป็นเวลาที่เด็กชายชู้สไม่หลับไม่นอน อ้อแอ้ๆ อ๊อกๆ แอ๊กๆ กินนม เรอ อึ หิว
ทำอยู่แค่นี้ พอหกโมงเช้าปุ๊ป ก็หลับทันที ขณะที่เวลาตีสามตีสี่เนี่ย เป็นเวลาที่แม่ง่วงนอนมากกกกก

บางทีให้นมลูกอาจจะมีสัปหงกบ้างเล็กน้อย หัดทำความเคารพลูกไปพลางๆ
กว่าชีวิตแม่จะได้เริ่มต้นก็คือหลัง 11 โมงเป็นต้นไปที่พาเด็กชายออกมาจากห้องนอน
เพราะข้างบนจะเริ่มร้อนแล้ว อาหารเช้าของแม่อาจจะแอบตื่นมากินตอนสายๆ ตอนลูกหลับ
ส่วนน้องชู้สพอกินนมเสร็จก็หลับไป แม่ก็ได้เวลาเช็คเมล เช็คฟาร์ม เก็บผลไม้และดอกไม้ใน FB

เม้นท์ผองเพื่อนไปตามประสา และอย่าลืมส่ง SDI ให้อาจารย์ แม้ไม่เห็นหน้าเราที่ห้องสมุด
แต่เราก็ตามติดไปในอีเมลของท่านได้เสมอๆ แต่ไม่ค่อยมีอาจารย์คนไหนกล้าใช้งาน
โดยการให้โหลดข้อมูลให้ซักเท่าไหร่ เพราะก่อนหน้านี้ทุกคนทราบกันดีแล้วว่าเราจะลาคลอด!!!
จากนั้นก็ได้เวลา update สเปซ upload รูปลูกอวดชาวบ้านชาวช่องเค้าไปทั่วโลก

กว่าจะได้เริ่มทำงานจริงๆ จังๆ ก็เล่นปาเข้าไปบ่าย ใครบอกว่าคนลาคลอดไม่มีงานทำ
เทอมนี้อิฉันต้องปั่น IS ช่วยชีวิตผู้คนให้เรียนจบตั้งสองคน สองสถาบันเชียวนะ
เป็นแม่พระอีกแล้วเรา แต่ของตัวเองโครงร่างยังไม่ได้แก้ส่งเลยเนี่ย ให้ตายสิ
แต่ไม่เป็นไรหรอก ถ้าให้เลี้ยงลูก ให้นมลูกเป็นแม่วัวอย่างเดียว เดี๋ยวสมองจะฝ่อแย่เลยเนี่ย

Read Full Post »

น้องชู้สอยู้ไหน่…น้องชู้สอยู้ไหน่

พี่แชทไปเรียนคุมอง และรีบกลับมาดูโคนันปี 8
เวลาใช้ให้ทำอะไรให้น้องก็วิ่งตึงๆๆ รีบมากมาย
เพราะกลัวพลาดตอนสำคัญ ตอนนี้น้องชู้สเริ่มชินกับเสียงโคนันละ
รู้สึกว่าดีกว่าเสียงเจ้าเคโรโระกบเขียวป่วนโลกนิดนึง
เพราะรายนั้นเสียงกวนประสาทกว่ามากมาย
(ทั้งๆ ที่เสียงพากษ์ไทยหนะคนเดียวกัน)

            ตอนเย็นพ่อไปปั่นจักรยาน แชทกับย่าอยู่หลังบ้าน
อาจารย์ที่ปรึกษาโทรมาหาแม่ เพื่อแก้เอกสารไม่กี่ตัว
แต่น้องชู้สร้องแว้กๆ จนอาจารย์แอบขำ พูดกันไม่กี่คำต้องวางสาย
เพราะว่าเด็กชายร้องจะกินนมแล้ว รอหน่อยก็ไม่ได้เนี่ย ทำแม่ขายหน้าหมดเลยน้องชู้ส

ปล. เพลงประจำที่พี่แชทน้องให้น้องชู้สฟังคือ
น้องชู้สอยู้ไหน่ น้องชู้สอยู้ไหน่ อยู่นี่จ๊ะ อยู่นี่จ๊ะ
ร้องได้แค่นี้แหละ มีถ่ายคลิปไว้ให้น้องชู้สดูตอนโตด้วยนะเออ

Read Full Post »

chat and choose

19 กุมภาพันธ์ 2553

วันนี้พี่แชทก็ยังหยุดเรียนอีก 1 วัน ค่อยไปโรงเรียนอีกทีวันจันทร์ เมื่อวานก็อดประดับดาวลูกเสือเลย
ได้แต่โทรบอกคุณครูให้เก็บไว้ให้ และแชทก็กินยายากมากกกกก กินแล้วก็อ้วกด้วย
ปกติก็กินยาเม็ดได้ แต่ทำไมคราวนี้กินแล้วถึงอ้วก พ่อเลยบอกว่า
ถ้ากินยาแล้วอ้วกจะไม่โหลดโคนันมาให้ดูอีก กล้ำกลืนๆ เพื่อโคนันปี 8

ตอนเย็นพ่อซื้อสายรัดข้อมือสีชมพูมาให้ด้วย กำลังอยากได้พอดีเลย เห็นในทีวีเป็นสีชมพูๆ ก็อยากได้
แค่คิดในใจตอนเย็นก็ได้แล้ว กุศลแรงมาก จริงๆ คิดไว้ในใจอีกอย่างว่าอยากได้ vaio cw สีแดงนะ
แต่เนื่องจากมันไม่ได้ราคา 199 เลยต้องคิดไว้ในใจต่อไปว่าอยากได้ๆๆๆๆ

ตอนนี้น้องชู้สตัวไม่เหี่ยวแล้ว แต่ผิวไม่ขาวเหมือนพี่แชทเลยแฮะ สงสัยจะประนามอาสุไว้เยอะ
ถ้าอาติมมาอ่านเจอ ต้องหัวเราะเยาะแน่ๆ แบบว่า เด็กชายสีมอยๆ จะขาวก็ไม่ขาว จะดำก็ไม่ดำ
ไม่รู้โตมาจะผิวสีอะไร ต้องผลักดันให้เป็นนักฟุตบอลหรือไม่ก็ไปตีกอล์ฟกับอาสุ
จะได้เนียนว่าที่ดำเนี่ย เพราะเป็นนักกีฬานะจ๊ะ

Read Full Post »

15 วันผ่านไป

17 กุมภาพันธ์ 2553

เมื่อคืนมีบอลแมนยูกับเอซีมิลาน เลยต้องได้นั่งอุ้มเด็กชายชู้สดูบอลไปพลางๆ
ขณะที่เด็กชายยังไม่ยอมนอน น่าเสียดายที่ไม่มีลุงกิ๊กส์ลงเล่น
ไม่งั้นน่าจะเชียร์สนุกกว่านี้ และที่สำคัญแมนยูชนะด้วย เย้ๆ ดีใจสุดๆ

ตอนบ่ายๆ มีเหตุการณ์ระทึกอีกละ พี่แชทไม่สบายครูโทรมาให้พ่อไปรับ และพาไป รพ.
นึกว่าเป็นไข้หวัด 2009 ซะอีก เพราะวันศุกร์ที่แล้วมีเพื่อนในห้องเป็นไข้หวัด 2009 ปรากฎว่าตัวร้อน
แต่ที่สำคัญคือ ท้องเสียมีเชื้อบิดในลำไส้ สาเหตุน่าจะมาจากการกินข้าวเหนียวมะม่วงทุกวัน
หรือไม่ก็เล่นน้ำลาย ซึ่งน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า ข้อเสียของเด็กชายแชทก็คือการเล่นน้ำลาย

ซึ่งตอนเด็กๆ ย่าเลี้ยงให้แชทติดผ้าเย็น หรือเอาผ้าอ้อมชุบน้ำให้เปียกมาดๆ
เอามาให้จับตลอดเวลาตั้งแต่เล็กจนโต พอไปโรงเรียนไม่สามารถเอาไปด้วยได้
พออยากให้มือเปียกถ้าไม่มีเหงื่อแชทจะแอบเอาน้ำลายมาป้ายมือ เป็นที่เลื่องลือมาก
ครูก็ฟ้อง เพื่อนก็ฟ้อง แต่ยังมีแอบเล่นแอบป้ายเป็นบางครั้ง

ขนาดแม่คาดโทษและโดนทำโทษไปหลายครั้งแล้ว ก็ยังมีเผลอประจำ
พรุ่งนี้ต้องหยุดเรียนและกินยาฆ่าเชื้อขมๆ ไปอีก 7 วัน หวังว่าครั้งนี้แชทคงเข็ด
และคงไม่เล่นน้ำลายอีก และที่น่าเสียดายคือ พรุ่งนี้จะมีพิธีประดับดาวของลูกเสือ
หัวหน้าหมู่อย่างแชทไม่ได้ไปประดับดาว ทำให้เจ้าตัวรู้สึกเสียดายอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

18 กุมภาพันธ์ 2553

เด็กชายชู้สอายุ 15 วันแล้ว ต้องนับวันนับคืนกันตลอดเลยหละ เท่ากับว่าอายุครึ่งเดือนแล้ว
เวลาที่ผ่านไปนี่จะว่าเร็วก็เร็ว จะว่าช้าก็ช้าเหมือนกัน บอกไม่ถูกว่าตกลงมันจะเร็วหรือช้า (ชักงงๆ)
วันนี้พี่แชทอยู่บ้านเป็นผู้ช่วยแม่เลี้ยงน้อง และยังต้องกินยาเม็ดขมๆ อย่างผะอืดผะอมอยู่ทุกหลังมื้ออาหาร
ส่วนเด็กชายชู้สก็กินนมจากเต้าสองเต้าและกินนมจากแก้วอีกสองแก้ว
เรียกได้ว่ากินเยอะกว่าเดิม ตอนนี้เริ่มหวั่นๆ เรื่องค่านมเด็กชายชู้สละสิ อิอิ

ตอนเย็นพ่อแวะซื้อของที่ริมปิง สำรวจราคานมผงด้วย นมยี่ห้อเดียวกัน แต่กล่องคนละสี
ราคาก็แพงแตกต่างกันครึ่งต่อครึ่งเลย เด็กชายชู้สคงต้องกินนมที่ราคาพอสมควร
และสารอาหารที่พอเหมาะกับกระเป๋าเงินของพ่อแม่นะ ที่สำคัญคือต้องกินนมแม่เป็นหลัก
จะประหยัดและได้สารอาหารครบกว่าเยอะเลย มีอีกทางหนึ่งคือ พ่อ แม่ พี่แชท งดกินขนมซอง
(เพราะมีแต่ผงชูรส) แล้วเก็บเงินเอาไว้ซื้อนมให้เด็กชายชู้สดีกว่าเน๊าะ

พอกินเยอะ แก้มเริ่มโตเหมือนพี่แชทตอนเด็กๆ

Read Full Post »