ตอนเย็นวันศุกร์และวันแห่งความสุข ไม่มีอะไรดีไปกว่าการปั่นจักรยานกลับบ้าน
เพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนแชท เพราะว่าพ่อต้องอยู่เวรต่อ หลังจากเลิกอบรม พ่อลงมาเตรียมรถ
เตรียมน้ำ และเตรียมน้ำเสาวรสไว้ให้เรียบร้อยแล้ว แม่เลยต้องรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
จะได้ไม่ต้องเสียเวลา และจะได้ไม่ต้องถึงบ้านค่ำเกินไป ตอนปั่นไปถึงหน้ามช.
แม่ตั้งใจไว้ว่า จะปั่นขึ้นไปขอพรจากพระบรมรูปของพระครูบาเจ้าศรีวิชัย
ที่ตรงทางขึ้นดอยสุเทพ หลังฝนตกถนนยังดูเปียกอยู่ ต้องปั่นด้วยความระมัดระวัง
พอไปถึงแม่ค้าก็เรียกเสียงแจ้วให้ซื้อดอกไม้กันเป็นทิวแถว แต่กว่าแม่จะปั่นไปถึง
แค่ระยะทางกิโลกว่าๆ แต่ว่าเหงื่อโชก เพราะว่าไม่ได้ปั่นขึ้นดอยมานานโขแล้ว
ไม่น่าเชื่อว่าอาจารย์ฝรั่งคอลลิน (ผู้เขียนหนังสือขับช้าชิดช้าย) จะปั่นขึ้นดอยได้ทุกวัน
และก็เข้าใจแล้วว่าทำไมลุงบินหลา กวีซีไรท์ ถึงได้โม้ไปสิบแปดวัน ที่สามารถปั่นถึงดอยสุเทพได้
แต่สำหรับแม่ต้องฝึกกันอีกยาวไกล
ขอให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หายจากอาการประชวร มีประชาชนหลายคนใส่เสื้อเหลือง
ไปขอพรให้พระองค์ท่านอยู่หลายคน แล้วก็ขอพรเผื่อพ่อด้วย เพราะว่าพ่อรับเขียนโปรแกรม
ให้ฝรั่งที่อเมริกา แม่อยากให้เค้าจ้างพ่อต่อๆ และต่อๆ ไปเรื่อยๆ เพราะแค่เดือนละ xxxx เหรียญ
ที่เค้าเสนอให้ ถ้าคิดเป็นเงินไทยแล้วก็ไม่น้อยเลยสำหรับครอบครัวเรา และมันสามารถ
จะเอาไปต่อฝันของแม่ทั้งในเรื่องเรียนต่อ เรื่องร้านมินิมาร์ทได้ด้วย ไม่รู้ว่าแม่ขอครูบาฯ
ท่านมากไปหรือเปล่านะ แต่อย่างน้อยวันนี้ ก็มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับแม่บ้าง ไม่มากก็น้อย
ได้คุยกับผู้อำนวยการแล้ววันนี้ เรื่อง Best Services หลังจากที่ผู้อำนวยการ
วันหยุดที่ผ่านมาเราต้องอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก เพราะย่าไม่อยู่ไปเที่ยวเมืองลาว 
เรื่องความมีเหตุมีผล แชทจะเป็นที่หนึ่งเสมอ แม้จะเป็นเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ
Love At First Chat : รักแรกแชท 