Feeds:
เรื่อง
ความเห็น

Archive for พฤศจิกายน, 2007

It’ s the Love of Thailand – Rak Haeng Siam

 
         
       
           ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทุรนทุรายที่จะต้องไปดูหนังเรื่องใด ไม่ว่าหนังไทยหนังเทศ
         เพราะในช่วงชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้องจนลูกอายุจะห้าขวบอีกไม่กี่วัน
         ยังไม่เคยพาตัวกลมๆ ของตัวเองเข้าไปดูหนังในโรงหนังอีกเลย ไม่รู้เพราะอะไร

         สำหรับหนัง "รักแห่งสยาม" เรื่องนี้ก็เหมือนกัน ถูกถามอยู่ทุกวันว่าดูหรือยัง
         แต่ก็ยังไม่ได้ใจอ่อน เสียเงินไปดู ไล่มาตั้งแต่เห็นเพื่อนโจ๊กโปรโมทไว้ในสเปซ
         แต่เห็นหน้าตาพระเอกนางเอกแล้ว หน้าตาใสกิ๊กเป็นลูกฉันได้เลยนี่นา ว่าไหม?

         น้องๆ นักศึกษามาถามกันอยู่เกือบทุกวัน พี่ไปดูรักแห่งสยามหรือยังเป็นไงบ้าง
         พอบอกว่า ยัง ก็ย้ำกันเลย ต้องไปดูนะ หนูรู้สึกว่า พี่จะเป็นแม่ของพระเอกได้
         อ้าวววว ว่าชั้นเป็นป้านกสินจัยเลยหรือเนี่ย เด็กพวกนี้นะ (เพิ่งเกทหลังจากอ่านเรื่องย่อ)

         เจ๊อ้อย ซึ่งไม่ได้เจอกันแสนนาน พอเจอหน้าก็บอกว่า เธอต้องหนังเรื่องนี้ให้ได้นะ
         มันหนังเกย์ไม่ใช่เหรอพี่ จะให้ดูทำไมอะ มันน่าดูเหรอ เจ๊อ้อยเกือบเท้าสะเอวด่าฉัน
         เอ๊ะ!! นี่หล่อนสับสนอะไรหรือเปล่า นั่นมันหนังเจ๊พจน์อานนท์นะ ที่ดูดปากกันจ๊วบๆ หนะ

         อ้าวเหรอเจ๊ ก็อิฉันได้ยินเค้าว่ามาอย่างนี้นี่ ว่ามันเป็นหนังของพวก Y ไม่ใช่เหรอ
         ก็เออสิ หล่อนนั่นแหละยิ่งต้องไปดู เพราะลูกชายหล่อนหนะ แววมันมาตั้งแต่ไม่ห้าขวบ
         ชั้นว่าหล่อนไปดูไว้บ้างก็ดีนะ เพราะว่าจะได้เข้าใจหัวอกลูกผู้ชายของหล่อนมากขึ้น 

         วันนี้เพิ่งประจักษ์ด้วยตาตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่า แม้แต่คุณปลื้ม (ซึ่งฉันยืมชื่อหัวข้อมา)
         ยังเขียนเรื่อง Rak Haeng Siam ใน Bangkok Post ฉบับวันพฤหัสนี้
         ทั้งๆ ที่ทุกที ไม่เคยเปลี่ยนแนวจากการเมือง แต่วันนี้ผิดคาด และฉันก็ดันเผลออ่านจนจบ

         ที่พึ่งพิงสุดท้ายของฉันในการลดทอนความกดดันว่าต้องไปดูหนังเรื่องนี้หรือไม่
         ก็คือเข้าไปค้นในพันทิป ตามคาดเลย รักแห่งสยาม ขึ้นมาเป็นสถิติคำค้นสูงสุดในรอบสัปดาห์
         จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่จะได้รับการกล่าวถึงในพื้นที่บอร์ดสาธารณะอื่นๆ ด้วย

         แต่ละแต่…ดูละครแล้วย้อนดูตัว คำนี้ก็ยังคงใช้ได้อยู่ แม้ฉันจะยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้
         แต่คนอื่นๆ ก็ spoil หนังเรื่องนี้ จนฉันเองก็ชักจะอินไปกับเสียงลือเสียงเล่าอ้างนั้นแล้ว
         แม้ว่าก่อนหน้านี้ เพิ่งพูดกับน้ำค้างว่า เมื่อก่อนทำไม รร.เราไม่มีคนหน้าตาแบบมาริโอ้นะ 

         แว้บแรกที่ฉันสนใจหนังเรื่องนี้ ก็เพราะมีหนุ่มน้อยหน้าตาอย่างมาริโอ้ หรือ โต้งพระเอกของเรื่อง
         หรือน้องพิช หนุ่มน้อยอีกคน ซึ่งฉันก็โม้ไปสามบ้านแปดตลาดเหมือนกันว่าโตมาลูกชายฉัน
         จะหล่อแบบน้องสองคนนั่นแหละ แต่น้องชายฉันก็ค้านว่า แค่แม่พิมพ์มันก็ผิดกันแว้วววเจ๊

         และย้อนกลับมามองคนรอบตัวฉัน เพื่อนๆ ของฉัน กว่าพวกเขาจะก้าวผ่านวัยและวัน
         แห่งความสับสนในหัวใจมาได้ ก็น่าเห็นใจยิ่งนัก ไม่ต้องเอ่ยไม่ต้องบอกว่ามีใครบ้าง
         แต่ถ้าเพื่อนๆ เหล่านั้นได้เข้ามาอ่าน อยากจะบอกว่า ฉันรับรู้และเข้าใจความรู้สึกพวกนายเสมอ

         คิดดูนะ สมัยเราอายุสิบห้า (ฉันแอบไปอ่านเรื่องย่อของหนังมาหนะ เลยรู้ว่าเขาอายุ 15 กัน)
         พ่อแม่ก็รับไม่ได้ใช่ไหม ว่าเราจะผิดเพศ เบี่ยงเบน หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เพื่อนๆ เรา
         หลายๆ คนต้องรอจนเรียนจบ ทำงานมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง ไม่ต้องขอพ่อแม่

         ถึงจะมีโอกาส open ตัวเองออกมาได้บ้าง บางคนก็ได้มาก บางคนก็ได้น้อย
         เพราะยังมีแม่ๆ ที่เฝ้าหวังอยู่ที่บ้าน ว่าลูกชายของตัวเองจะกลับไปแต่งงานมีหลานให้อุ้ม
         ฉันก็เพิ่งเข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมหลายๆ คน อยากให้ฉันได้ไปดูหนังเรื่องนี้

         เพราะแม่ผู้บ้าเห่ออย่างฉัน ก็มีลูกชายที่เล่นตุ๊กตาหมีพูห์ เล่นเกมออนไลน์ที่สอนทำขนมเค้ก
         เป็นลูกชายที่เกาะติดแม่ไปทุกหนทุกแห่ง และแม่ผู้แสนเวอร์ก็ป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้
         ว่ายินดีจะควักเงินให้ลูกชายไปทำดั้ง ทำนม หากลูกชายอยากจะกลายเป็นแต๋ว!!!

         แต่ลึกๆ แล้ว ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ ฉันควรจะมีลูกชายสำรองไว้อีกคนจะดีกว่า
         เพราะคุณสามีเป็นลูกชายคนเดียว ถ้าลูกชายอิฉันเกิดไม่อยากมีเมียมีลูกขึ้นมา
         เดี่ยวจะหาผู้สืบสกุลไม่ได้อีก สรุปแล้วที่อ่านมา อาจจะไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับหนังเท่าไหร่

         เพราะว่าคนเขียนยังไม่ได้ดูหนะ แต่ถึงดูแล้ว ก็คงไม่มาเล่าซ้ำอีก และสำหรับเพื่อนชาย
         เพื่อน Y เพื่อนหญิงและไม่หญิงที่เป็นเพื่อนๆ ของฉัน ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร
         ฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้ ไม่ว่าจะมีความรักกับคนเพศไหนก็ขอให้มีรักที่งดงามตลอดไป
                [ Love Actually is All Around ]

        

Read Full Post »

 
        
 
          วันนี้เป็นโอกาสอันดีที่จะได้มาโปรโมททุ่งดอกไม้และทุ่งทานตะวันของคณะเกษตรศาสตร์ มช. 
          เหตุที่เจ๊บรรณฯ ตื่นเต้นกับการบานของดอกไม้ชนิดนี้ เพราะตัวเองมีใบหน้าที่บานเช่นดอกทานตะวันนั่นเอง 

          ในระหว่างวันที่ 3 – 10 ธันวาคม 2550 คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
          จะจัดงานวันเกษตรภาคเหนือ ครั้งที่ 5 "ร้อยดวงใจ เกษตรไทย ถวายในหลวง" 

          และงานประเพณีสี่จอบแห่งชาติ ครั้งที่ 25 "เสี้ยวศตวรรษงานสี่จอบ" เป็นการแข่งขันกีฬา
          เชื่อมความสัมพันธ์อันดีระหว่างนักศึกษาคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยต่างๆ ในประเทศไทย

          ในเย็นวันที่ 3 ธันวาคม เวลา 18.00 น. พบกับความอลังการณ์ของพิธีเปิดการแข่งขันกีฬา
          ณ สนามรักบี้ หน้าคณะบริหารธุรกิจ และพบกับ "กาดโก้งโค้ง" ในงานเกษตรฯ ได้ทุกวัน

          กิ๋นหอม ตอมม่วน จวนกั๋นมาแอ่วงานเกษตรภาคเหนือฯ ตี้คณะเกษตรศาสตร์ มช. เน้อเจ้า
       

Read Full Post »

หนุ่มน้อยนพมาศ

 
          คืนวันลอยกระทง แชทมีโอกาสได้ร่วมประกวดหนุ่มน้อยนพมาศ ณ สันทรายซิตี้
          เพราะย่าสุดที่รัก ต้องการผลักดันให้แชทได้เข้าประกวดเพื่อไม่ให้น้อยหน้า
          เพื่อนๆ ของย่า ที่ส่งหลานๆ ทั้งหญิงและชายของตัวเอง เข้าประกวดเช่นกัน 

         
กลางวันแชทยังอยู่ที่งานพืชสวนโลก มัวแต่ตระเวนถ่ายรูปและเล่นหิมะจำลองอยู่
          ย่าโทรไปสั่งนักสั่งหนาว่าให้รีบกลับ เพราะย่าไปลงชื่อให้แชทเข้าประกวดไว้แล้ว
          ถ้าไม่มาเดี๋ยวย่าจะเสียหน้า เพราะเตรียมเกณฑ์แม่ค้าและเพื่อนย่ามาเชียร์กันแล้ว

          ตอนทุ่มกว่าๆ ของคืนวันลอยกระทง น้องแชทเลยได้ไปยืนหล่ออยู่บนเวทีติดเบอร์ 5
          มีพี่เลี้ยงคือพี่พิม ซึ่งลุ้นกว่าแม่ซะอีก เพราะพี่พิมกลัวแชทจะไม่ร้องเพลงหรือทำอะไรบนเวที
          แชทบอกพี่พิมว่า เดี๋ยวก็จะรู้เองว่าแชทจะร้องเพลงอะไร ส่วนแม่ก็หวั่นใจเหมือนกัน

          เพราะเราไม่ได้รู้ล่วงหน้ามาก่อน ว่าจะต้องมาประกวดอะไรในคืนวันลอยกระทงนี้
          แต่แชทก็ยังเป็นแชท ขึ้นเวทีแนะนำตัว และร้องเพลงพร้อมกับเต้นเล็กน้อยกับเพลงไก่ย่าง
          ทำเอาแม่และพี่พิม รวมถึงหน้าม้าของย่า โล่งใจไปเป็นแถว คุณครูที่รร.แชท ยิ้มแก้มปริ

          กลัวแชททำเสียหน้ามากๆ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี คุณครูบอกว่า ไม่รู้ว่าน้องแชทจะเข้าประกวด
          ไม่งั้นจะได้ซ้อมเพลง ซ้อมเต้นให้ก่อน เพราะคนอื่นๆ เค้าเตรียมเพลง เตรียมซ้อมมาอย่างดี
          แม่บอกครูไปว่า แม่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าน้องแชทจะต้องประกวด แต่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร

          ผลการประกวดน้องแชทได้ที่สาม แต่ไม่ได้ขึ้นรับรางวัล เพราะงอแงขอกลับบ้านซะก่อน
          ตอนเช้าเค้าเลยเอาของรางวัลมามอบให้ถึงบ้าน ซึ่งประกอบด้วย ของขวัญกล่องใหญ่
          เงินรางวัลและพานดอกไม้ มีแต่คนบอกว่าปีหน้าเอาใหม่นะ แต่ถ้าถึงปีหน้าจริงๆ 
          และซ้อมไปล่วงหน้า แชทอาจจะไม่ยอมขึ้นเวทีก็เป็นได้ แบบนี้ก็ดีเหมือนกันลุ้นกันมันส์ดี

        

Read Full Post »

อาถรรพ์หมายเลข 7

 
          ไทยมุงปิดปรับปรุงมาหลายวันแล้ว หลายๆ คนคงเหงาอย่างบอกไม่ถูก
          ดีที่ได้คุยกันผ่าน m บ้าง แต่ก็ได้ความรู้สึกไม่เหมือนกันอยู่ดี
          ไม่รู้ว่าไทยมุงจะกลับมาไหม พี่ไทละมุงบอกว่า จำเป็นต้องหยุดพักเวบไทยมุง
        เพื่อตั้งหลัก ดูทิศทางลมและอารมณ์ รออากาศดีและโอกาสเป็นใจเมื่อใด 
        เวบไทยมุงจะกลับมาอีกครั้ง ไม่รู้จะต้องรอกันอีกนานแค่ไหน 
        แต่สำหรับคนไทยมุงและมิตรภาพที่ยาวนานแล้ว ไม่ว่านานแค่ไหน
        ทุกคนก็คงยังแวะเวียนมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอๆ 

        ลิงใจดีบอกฉันว่า เหมือนแฟนกัน อยู่ๆ ก็หายไปไม่ติดต่อ งงเลย
        อยู่ๆ ก็เหมือนโทรไม่ติดอะไรแบบนั้น ฉันเองก็เหมือนกัน เหมือนกับว่า
        แอบผ่านหน้าบ้านแฟนเก่าทุกวัน แล้วชะเง้อดูเขา ว่าจะได้เจอกันหรือเปล่า
        สงสัยอาถรรพ์หมายเลข 7 จะมีจริง และไม่แน่ใจว่าไทยมุงมีมา 7 หรือ 8 ปี
        แต่ที่แน่ๆ มันน่าจะพอๆ กับอายุการทำงานของฉัน พูดถึงเรื่องการทำงาน
        มีเพื่อนหลายๆ คน กำลังลังเลอยู่เรื่องหน้าที่การงานของตัวเอง
        ขอเอาใจช่วยนะ ทั้งบี น้ำค้าง โจ๊ก น้อย และคนอื่นๆ ที่กำลังสับสนกังวลใจ
        ขอให้ผ่านช่วงเวลาอาถรรพ์เหล่านี้ไปให้ได้ จงเข้มแข็งและมีกำลังใจในทุกเส้นทางนะ

                

Read Full Post »

 
          รวมมิตรเหตุการณ์สองสามวันที่ผ่านมาของ มช.
          มหาวิทยาลัยออกนอกระบบอย่างเงียบเชียบ
          จนอาจารย์และนักศึกษาหลายคนโวยกันยกใหญ่

          มหาวิทยาลัยสั่งปิดอ่างแก้ว ห้ามเล่นพลุ ดอกไม้ไฟ
          ห้ามไปจัดปาร์ตี้ลอยกระทงกันที่นั่น ไล่เด็กมช. ไปเล่นที่อื่น
          แปลกดีและไม่ค่อยมีใครทำ แต่เพื่อความสงบเรียบร้อย

          ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี พลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์
          เป็นประธานเปิดงานวันวิชาการมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
          ครั้งที่ 3 ประจำปี 2550 "วิถีวิจัย สู่สังคมร่มรื่นและเป็นสุข"

          เป็นความโชคดีของนักวิจัยรุ่นใหม่ปีนี้ ได้รับทุน(ซอง)
          จากท่านนายก ถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูง น่าเสียดายๆ
          อยากได้บ้างหนะ ไม่ได้อยากได้ทุนวิจัยนะ แต่อยากขึ้นไปรับทุน
          จากมือ ฯพณฯ ท่านนายกท่านนี้มากๆ เลย คงจะน่าปลื้มใจดีจริงๆ

         

Read Full Post »

ตัวคนเดียว

 
          ฉันออกเดินทางเป็นหมู่คณะตั้งแต่เช้ามืดวันอังคาร
          แต่เพิ่งมีโอกาสได้อยู่คนเดียวจริงๆ ก็ปาเข้าไปเย็นวันศุกร์ 
          ฉันรู้สึกเสียพลังงานไปกับการพูดคุยกับผู้คนไปมากมายเหมือนกัน
          ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงชินกับการเดินทางเพียงลำพัง
          แต่วันนี้แค่เส้นทางจากโคราชมากรุงเทพ
          ถ้าไม่มีเพื่อนเก่าอย่างดาวนั่งมาด้วย
          ฉันคงเกิดอาการเหงาอยู่บ้างเหมือนกัน

          หลังจากที่ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตใกล้ชิดกันในช่วงของการสัมมนา
          จะมีเวลาอยู่ใกล้กันก็ช่วงเวลาที่เข้านอนก็เท่านั้น 
          (พูดราวกับว่าเราเป็นกิ๊กกัน) แต่ฉันกับดาวก็ได้พูดคุยได้เมาท์กัน
          เลยเหมือนกับเรียกชีวิตวัยสาวของนางสาวบรรณารักษ์กลับคืนมาได้บ้าง 
          หลายวันที่ผ่านมาเลยไม่ค่อยรู้สึกว่า ตัวเองอยู่ลำพังตัวคนเดียว 

          แต่ตอนนี้ ตอนที่ฉันรอบีกับโจ๊กมาหาตามที่นัดไว้
          นั่งรออยู่ในร้านไอติมที่มีแต่เด็กวัยรุ่นชุดนักเรียน
          มองไปทางซ้ายนอกถนนมีแต่รถเมล์ขนคนกลับบ้าน
          มองไปทางขวาเห็นเด็กชายตัวเล็กชุดนักเรียนลายสก๊อต
          ยืนเลือกของใช้หมีพูห์อยู่กับแม่ นี่ถ้าแม่เด็กคนนั้นอ้วนกว่านี้อีกหน่อย
          ฉันคิดว่าตัวเองคงคิดถึงลูก จนเห็นภาพหลอนของฉันกับลูกอยู่ตรงหน้า

          เมื่อก่อนฉันคิดว่าอยู่ยังไงก็ได้ กินอะไรก็ได้ ไปไหนๆ เองก็ได้
          แต่วันนี้ ตอนนี้ แค่เพิ่งได้อยู่ตัวคนเดียวไม่กี่นาที
          ฉันก็รู้สึกเหงาขึ้นมาบ้าง อย่างไม่รู้จะอธิบายยังไง (ศุกร์ 16/11/2007)

 
         
                  ป.ล. ถอดบันทึกจาก word mobile มันดูกะท่อนกะแท่นหน่อยนะ

Read Full Post »

อินเทอร์เน็ต

 
          หลายคนคงรู้จักกับอินเทอร์เน็ตกันเป็นอย่างดีแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่เจ๊บรรณฯ จะอวดภูมิ
          เอาความรู้เก่าๆ เกี่ยวกับเรื่องที่แม้แต่เด็กสี่ขวบก็รู้จักและใช้กันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
          หลายคนคงรู้จักกับชายหนุ่มในภาพประกอบนี้แล้ว และก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีกเหมือนกัน
          ที่เจ๊บรรณฯ จะเอาประวัติและคุณสมบัติของคุณคนในรูปมาอธิบายรายละเอียดไว้ในนี้

          จริงๆ มันไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันหรอก กับเรื่องของอินเทอร์เน็ตและเรื่องของชายหนุ่มในภาพประกอบ
          แต่สำหรับคนอย่างเจ๊บรรณฯ อะไรที่ไม่มีสาระหละก้อขอให้บอก สามารถทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต
          และดูดีมีสาระได้เสมอ (แม้จะเป็นสาระแบบแถๆ เอาสีข้างอ้วนๆ เข้าถู ก็ตามที) วันนี้มีข้อสงสัยว่า
          คำว่า อินเทอร์เน็ต หรือ อินเตอร์เนท หรือ internet จริงๆ แล้ว มันอ่านว่าอย่างไรกันแน่

          เปิดพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2542 ปรากฎว่า ไม่มี หาไม่เจอ หรือว่าเขายังไม่ได้ใส่ไว้
          เปิดพจนานุกรมอังกฤษ-ไทย ฉบับทันสมัยและสมบูรณ์ที่สุด (ในหนังสือเขาบอกเอง) คำว่า internet
          อ่านว่า อิน-เทอะ-เนท แล้วมันออกเสียงจริงๆ ว่าเช่นไรไม่ทราบ ฟังจากมือถือของตัวเองก็อ่านว่า
          อิน-เทอร์-เน็ต ตอนสมัยคุณปลื้มอยู่ช่องสามจะพูดว่า อินเทอร์เน๊ต ออกเสียงเหมือนมีไม้ตรีอยู่

          ทำเอาเฮีย ส. ผู้มาดมั่น งงและเหวอมาหลายทีแล้ว แต่ตอนมาอยู่ช่องเก้า ก็อ่านเป็นอินเทอร์เน็ต
          แบบผู้ประกาศข่าวคนอื่นๆ อ่านกัน แต่มีหลุดมาคำหนึ่งตอนเช้าวันนี้ว่า อินเทอร์เน๊ต แบบสำเนียงอเมริกัน
          (แล้วอิฉันไปสอดรู้กับสำเนียงเค้าทำไมนี่ อิอิ) คงพอๆ กับที่คุณปลื้มพูดว่า โคเรีย ซึ่งหมายถึง เกาหลี
          ทำเอาชาวเฉลิมไทยเช็คกันวุ่น ว่าจริงๆ แล้วควรพูดว่ายังไง ในพจนานุกรมยังออกเสียงว่า "คะเรีย"

          ถ้าคุณปลื้มพูดโคเรีย ก็ไม่เห็นจะแปลก เพราะจำได้ว่า เค้าพูดทั้งประโยคเป็นภาษาอังกฤษ
          แต่พวกจับผิดขึ้นสมอง ก็ยังไม่วายเอามาโพสเป็นกระทู้ได้ เหมือนเช่นที่ฉันทำอยู่ตอนนี้
          จริงๆ ไม่ได้จับผิดหรอก แค่สงสัย และจริงๆ อีกนั่นแหละ จะออกเสียงสำเนียงไหน ขอเพียงแค่เนื้อหา
          ยังอยู่ครบถ้วน ก็ไม่น่าจะผิดอะไร และจริงๆ อีกนั่นแหละ (จะจริงอะไรกันนักหนานี่ หล่อน!!!)

          ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาก็แค่อยากโพสรูปประกอบหนะ ไม่ได้โพสรูปคุณคนนี้ในสเปซ เหมือนขาดอะไรไป
          เดี๋ยวแฟนคลับทั้งหลายที่เข้ามาแล้วไม่เจอคุณปลื้ม แต่เจอหน้าคุณชายแชทแทน จะพาลเบื่อเอา
          และจริงๆ ทั้งหมดแล้ว ไม่มีอะไรเป็นสาระเลย (ก็บอกแล้วตั้งแต่ต้นไง ว่าไม่ค่อยมีสาระ)
          แต่ฉันอยากเขียนอะไรเกี่ยวกับคนที่ฉันปลื้มก็เท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรจริงๆ (นับได้กี่จริงละนี่)

          

Read Full Post »

นักวอลเลย์บอลหญิง

 
          ถ้าให้เอานิ้วมือตัวเองนับ คงจะดูไม่พอนับสำหรับความทรงจำและระยะเวลาของการเล่นวอลเลย์บอล
          เพราะครั้งสุดท้ายที่เล่นกีฬาชนิดนี้ น่าจะเป็นตอนม.ต้น ส่วนม.ปลาย กีฬาที่รร. บังคับให้เล่น
          ก็จะเป็นบาส แบด ฟุตบอล อะไรประมาณนั้น เมื่อวานมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นกับชีวิตจนถึงกับต้องบันทึกไว้

          การได้เป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิง ตัวแทนของสำนักหอสมุดแข่งกีฬาบุคลากรมหาวิทยาลัย
          ลองดูจากภาพสิ ทั้งตัวจริงและตัวสำรอง รวมแล้วไม่ถึงสิบคน ช่างน่าเห็นใจดีแท้
          ขนาดว่าอยู่ในองค์กรที่มีแต่ผู้หญิงแล้วนะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหญิง(ป้า) กันไปหมดแล้ว

          เลยเหลือแต่สาวๆ ที่เห็นดังภาพ มาช่วยกันแข่งวอลเลย์บอลให้กับหน่วยงานตัวเอง
          แต่ละคนก็มืออาชีพทั้งนั้น (มีอาชีพหลักคือคลิกเมาท์) พอต้องตีลูกวอลเลย์ เอาแค่เสิร์ฟให้ข้าม
          ยังร้องโอดโอยกันเป็นทิวแถว แขนชา ฟกช้ำไปตามๆ กัน เพราะไม่เคยซ้อมไม่เคยแตะลูกมาก่อน

          มาด้นสดเอาตอนอยู่ในสนามนี่แหละ กติกาก็ไม่รู้เรื่องรู้ราว เพราะวันๆ มัวแต่งมอยู่ในฐานข้อมูล
          ดีที่ยังมีพี่ที่พอรู้เรื่องบ้าง และพอมีคนที่เล่นเป็นอยู่บ้าง คะแนนออกมาเลยแพ้แบบไม่น่าเกลียด
          จะให้ชนะก็กะไรอยู่ เพราะอีกฝ่ายมีมือตบมือฉมังด้วย เรียกว่าไม่มีใครกล้ารับ กลัวเสียโฉม

          วันจันทร์หน้าก็จะมีแข่งอีก แพ้หรือชนะไม่เป็นไร เอามันส์ เอาฮาไว้ก่อน กองเชียร์ข้างสนามยังไม่มี
          คราวหน้าคงต้องเกณฑ์ลูก สามี หรือกิ๊ก ไปเชียร์บ้าง เพราะอย่างน้อยเวลาพลาดก็ยังมีคนช่วยโห่
          แต่วันนี้ มือที่จับเมาท์หรือพิมพ์คีย์บอร์ดแทบไม่ไหว ระบมไปหมดยังกะไปตบกับใครมา

         

Read Full Post »

ไปไหนมา…สามวาห้าศอก

 
          เมื่อหลายวันก่อน ฉันบอกเพียงใจว่าตอนนี้ฉันอยู่โคราช แต่เพียงใจทำเป็นไม่เชื่อ!!!
          เพราะชีดันโทรมาอำฉันก่อน ทำเสียงสวยยังกับว่าจะมาขายประกันหรือชวนทำบัตรเครดิท
          พอฉันบอกว่าตอนนี้อยู่โคราช แบบไม่ได้โม้ ชีเลยไม่ค่อยเชื่อ นึกว่าโดนอำกลับ

          อยู่ๆ โจ๊กก็โทรมาหาตอนนั่งรถจากโคราชไปกทม. เลยนัดเจอกันแถวๆ ที่ทำงานบี
          เลยถามเพื่อนว่าแกรู้ได้ไง ว่าชั้นอยู่ไหนและกำลังจะเข้ากรุงเทพ โจ๊กบอกว่าไม่เห็นจะยาก
          เหมือนชั้นนี่แหละ เวลาจะไปไหนๆ ก็ป่าวประกาศให้ชาวบ้านรู้กันหมด 

          อยากรู้ว่าจะไปไหน ก็เข้าไปอ่านสเปซ หรือไม่ก็ดูจากชื่อ m ของแต่ละคนก็จะทราบที่มาที่ไปละ
          จริงของโจ๊กนะ เพราะก่อนไปโคราชเล่นป่าวประกาศไว้ซะทั่วสารทิศ ยังกะจะบินไปกู้ชาติ
          หรือบินไปสัมภาษณ์อดีตนายก เล่นขึ้นหัวไว้ตั้งหลายวัน ว่าช่วง 14 -16 พ.ย. จะไปโคราช

          ซึ่งจริงๆ แล้ว เลียนแบบน้องไอติมมา เพราะไอติมบอกว่า 13 – 16 ชีจะไปขอนแก่น 
          พี่วันเลยตั้งชื่อตามบ้าง ว่าวันไหนๆ ก็ไม่ได้ไปไหนอยู่เชียงใหม่นี่แหละ (ล้อกันเข้าไป)
          ส่วนสามีก็เลยตั้งชื่อล้อเราบ้าง ว่าวันที่ 14 – 16 พ.ย. จะอยู่บ้านกับน้องชาย 

          เรียกว่าได้ทำตัวเป็นโสดเสียที จนคุณนายแจนรีบโทรมาแซวคุณสามีว่าเป็นไงบ้างคนโสด
          แต่ดันเป็นน้องชายที่รับโทรศัพท์แทน เลยได้คุยกับคนโสดจริงๆ ไปซะก่อน
          ครูปุ่นน้องสาวถามฉันว่า ชีไปไหนมา ไม่ up blog เสียที วันนี้เลยต้องมารายงานตัว

          ว่าฉันกลับมาแล้ว แต่ไม่มีเรื่องราวของทริปเด็ดๆ มาเล่า เพราะก่อนจะไปก็หวั่นวิตกเล็กน้อย
          ว่ากลัวจะไม่ใช่ happy trip แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ขำๆ อย่างที่เอ๋ ศรันยาบอกว่าว่าทำใจๆ
          ถือว่าไปเที่ยวแบบขำๆ จริงๆ เรื่องบางเรื่องคิดว่าเป็นเรื่องสนุก ชีวิตก็เป็นสุขได้จริงๆ

         

Read Full Post »

 
          รูปนี้เราแม่ลูกถ่ายไว้ก่อนออกจากบ้าน ก่อนไปยืนยันการเข้าเรียน รร. ปริ๊นส์ฯ
          ช่วงนี้เห่อมากถึงมากที่สุด กับการจะได้เข้าโรงเรียนใหม่ ลูกอะเห่อไม่เท่าไหร่
          แต่พ่อกับแม่เห่อมั่กมากกกก โดยเฉพาะพ่อ เพราะเป็นโรงเรียนเก่าของพ่อ
          ได้เจอเพื่อนๆ พ่อ เจอลูกๆ เพื่อนพ่อ โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักน่าชัง

          ได้เจอครูอาจารย์ที่ยังอุตส่าห์จำลูกศิษย์ตัวเองได้ แม้ผมจะหงอกแซงหน้าครูไปแล้ว
          วันจันทร์ต้องไปจ่ายเงินค่าเทอมแล้ว แบบว่าเก็บเงินกันล่วงหน้าครึ่งปี 
          สงสัยกลัวผู้ปกครองเบี้ยว และต้องพาลูกไปวัดตัว ตัดชุดนักเรียน ชุดพละ 
          คงต้องมีการวัดตัวเผื่อ เพราะว่ากว่าจะได้ใส่ ก็ปาเข้าไปครึ่งปีหน้าหลังสงกรานต์นู่น

         

Read Full Post »

Older Posts »