ความรักทำให้คนตาแดง (กันทั้งบ้าน)

          เช้าวันพฤหัสบดี ที่ 24 สิงหาคม 49

          แม่ไปปลุกแชทตอนเช้า ให้ลืมตาขึ้น แต่ตาของลูก ลืมไม่ขึ้น 1 ข้าง
          เพราะมันเต็มไปด้วยขี้ตา พอลงมาล้างหน้า แข่งกันแต่งตัวกับแม่
          เพิ่งเห็นว่า ตาข้างซ้ายลูกแดง 1 ข้าง เป็นอันตกใจกันใหญ่ แต่งตัวเสร็จแล้ว
          กำลังจะรีบไปโรงเรียน ก็เลยต้องรีบไปหาหมอแทน คุณหมอนิพนธ์ไม่อยู่ไปทำงานแล้ว
          คุณหมอสุรชาย หมอประจำตัวแชทก็คงไปทำงานแล้วเช่นกัน พ่อกับแม่เลยต้องพาแชท
          ไปสถานีอนามัย หมอก็ให้แค่ยาหยอดตามา 1 ขวด แม่เลยให้แชทหยุดเรียน อยู่บ้านกับย่า

          วันศุกร์ ที่ 25 สิงหาคม 49 

          แม่มีอาการตาแดง ลืมตาแทบไม่ขึ้น แต่ของแชทตาเริ่มไม่แดงแล้ว แต่ก็เป็นทั้งสองข้างเลย
          ตาแม่แดงข้างขวา คนละข้างกับแชท แต่เราคงติดต่อกันแน่ๆ แม่เลยต้องลางาน
          และไปหาหมอที่รพ. ลานนา ตอนขับรถไปยังไม่เท่าไหร่ แต่ขากลับ มันมัวกว่าเดิม 
          ทั้งๆ ที่ใส่แว่นตาแล้ว แถมยังต้องไปแวะริมปิง ซื้อชาให้ตาทองอีก คราวนี้แม่ไม่มีเวลา
          เอ้อระเหยดูของอื่น ทั้งๆ ที่มาคนเดียวแท้ๆ โอกาสทองเลยนะเนี่ย (แชทอยู่กับย่าที่บ้าน)
          ตาเริ่มบวมแดง และเคืองตามาก เลยต้องรีบกลับ ขับรถด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ
          เพราะมันมัวๆ ทัศนวิสัยการมองไม่ค่อยดีเลย ตอนเย็นแชทอยากไปร้านสิบแปดพอดีมาก
          เพราะว่าไม่ได้ออกไปไหนเลย ลูกต่อรองด้วยการขอไป seven เป็นการชดเชย
          ที่ไม่ได้ออกไปไหน แม่เลยพาลูกไป seven เพราะมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแชทไปซะแล้ว
          เอะอะอะไรก็ชดเชยด้วยการไป seven ถ้าไม่ได้ไป คงใจจะขาดรอน ๆ 
          นี่ถ้าคุณก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์ CEO ของ seven รู้เข้า คงปลื้มใจเป็นอันมาก
          เพราะนอกจากคุณก่อศักดิ์ จะพยายามทำให้พนักงานของเค้าให้ความสำคัญกับ seven
          ว่าเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ตอนนี้คุณได้ทำให้ seven กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
          ของเด็กสามขวบกว่าแล้วด้วยเช่นกัน 😛 

          วันเสาร์ที่ 26 สิงหาคม 49

          แม่กับพ่อต้องปั่นงานอยู่บ้าน ทั้งๆ ที่ตาแม่ยังมัว ๆ อยู่ แต่ต้องวิเคราะห์ไคสแควร์
          ให้นายอนุลักษณ์อีก 90 ตาราง ให้ตายสิ รศ.ดุษฎี ทำแม่ลำบากอีกแล้ว
          แกคิดมากตามประสาคนรู้มาก ซึ่งตรงข้ามกับแม่ คิดน้อย และทำน้อย
          เลยต้องมานั่งแก้ตารางจาก 15 ตาราง เป็น 90 ตาราง อาจารย์ไม่คิดถึงเลยว่า
          เราต้องแก้ตั้งแต่บทคัดย่อ จนถึงบทที่ 5 เลยด้วยซ้ำ (คนเบื้องหลังบ่นมากไม่ได้ 
          เพราะไม่มีสิทธิ์ออกเสียง) ช่วงสายๆ ของวันเสาร์ ย่าเริ่มมีอาการตาแดง
          ข้างขวาเหมือนกับแม่ แต่ย่ายังไปวัดอยู่ เพราะนัดเพื่อนๆ ที่รำมวยจีนไว้  
          และพ่อก็เริ่มเป็นตาแดง เทรนเดียวกันหมดบ้านแล้ว เหลือแต่หมาอานคนเดียวที่ไม่เป็น
          อ้อ!! น้าโภชน์ยังไม่กลับจากพานักศึกษาไปเข้าค่าย ก็เลยไม่ติดด้วย แชทบอกว่า
          ถ้าตาพลและยายอ่อนมา แชทจะให้ติดตาแดงเหมือนกัน และจะไม่ให้ตาพลหยอดยาด้วย
          (ใจร้ายจัง)  
 
          วันอาทิตย์ที่ 27 สิงหาคม 49 

          ไม่ได้ไปบ้านพี่เอิร์ธตามที่นัดหมายไว้ แชทเศร้าใจเล็กน้อย เมื่อวานแม่ก็ไม่ได้ไปสัมมนา
          การเลี้ยงลูกให้เป็นเด็กอัจฉริยะ เพราะแม่กลัวว่า คนอื่นจะรังเกียจตาแดงๆ ของเราสองแม่ลูก
          โอกาสแบบนี้มีไม่บ่อย แต่เราก็พลาดมันจนได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นอัจฉริยะแบบไหน
          แชทก็เป็นแชทอยู่วันยังค่ำ เป็นตัวของตัวเอง คิดแบบของตัวเอง (ที่ไม่มีใครสอน)
          และมีเรื่องให้ประหลาดใจได้ทุกครั้ง ตอนกลางวัน ยาแก้อักเสบที่หมอให้มาหมดแล้ว
          เพราะย่ากินกับแม่ แต่ของพ่อไม่มี ก็เลยกินด้วยกันหมดบ้าน ต้องโทรไปถามหมอคิดเพื่อนแม่
          ว่ายาแก้อักเสบตัวอื่น กินแทนกันได้มั้ย หมอคงตลกดีเหมือนกัน ที่เราถามอะไรกันแปลกๆ
          แต่ทุกครั้งที่มีปัญหาสุขภาพ แม่ก็คิดถึงหมอคิดเป็นคนแรกทุกที
          (มีเพื่อนเป็นหมอ ก็ดีอย่างนี้นี่เอง) ตอนบ่ายมีนกบินมาชนกระจกบ้านเราแตก วุ่นวายกันอีก
          และแชทก็เล่น Check list ชื่อคน เพื่อเชิญทุกคนงานปาร์ตี้ที่บ้านแชท และขนของต่าง ๆ
          มาเล่นเต็มบ้าน ทั้งแก้วน้ำ ของขวัญ ตะกร้าผ้า และก็ได้เวลาแม่ปั่นงานต่ออีกแล้ว
          เพราะสี่โมงครึ่ง พ่อมีนัดกับลูกค้าที่ฟาร์อิส แม่กำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะไปเซนทรัลดีไหม
          กลัวเสียเงิน และกลัวลูกไปกินอะไรที่ผิดสำแดงจนตาแดงกำเริบอีก
          คิดว่า น่าจะไปรอพ่อที่ทำงานดีกว่านะ

Read Full Post »

ปฏิบัติการหาสัญญาณ WiFi ตามริมรั้วบ้าน

           พ่อหมูอ้วนไปติดตั้ง Wireless Lan ที่บ้านคุณหมอไบรอันแล้ว
          ตอนนี้เค้าก็ปล่อยสัญญาณเป็นที่เรียบร้อยเหมือนกัน พอกลับมาถึงบ้าน
          พ่อก็รีบมาทดสอบสัญญาณ ที่บ้านเราว่า จุดไหนที่รับสัญญาณจากบ้านคุณหมอได้บ้าง

          เริ่มจากบนบ้าน ในห้องนอนใหญ่ รับไม่ได้ หน้าห้องนอน ตรงรูปปู่เทิง สัญญาณชัดแจ๋ว
          แต่ขอบอกค่ะ มันสูงมาก แทบจะชิดรูปปู่ที่ผนัง ต้องเปลี่ยน Location ใหม่
          ไปที่สวนหลังบ้าน สัญญาณ Full มากค่ะ แต่เกือบชิดรั้วบ้านคุณหมอแล้วเชียว
  
          แม่เลยแนะนำให้พ่อ เอาเก้าอี้ไปตั้งไว้ที่ในสวน แล้วเล่นเนทจากตรงนั้น หวังว่าพ่อ
          คงไม่โดนยุงกัดเป็นไข้เลือดออกไปซะก่อน หรือไม่ก็หอยทากไต่ตามตัวแน่ๆ
          แต่ก็ยังดีที่ต่อไป เราจะได้เล่นเนทฟรีแบบความเร็วสูงกะเค้าบ้างแล้ว

          เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เล่นเนทฟรีของมช. เร็วบ้าง ไม่เร็วบ้าง
          แต่ก็พอทำใจได้ ยังไงก็เป็นของฟรี บ่นมากไปคงไม่ดีกับเจ้าของ อิอิ : P

Read Full Post »

ฤดูกาลปั่น Thesis ของครอบครัวเรา

           วันหยุดวันแม่ที่ผ่านมาเราอยู่กันไม่พร้อมหน้า เพราะว่าย่าไปทัวร์วัด
          ที่พิษณุโลกกับสุโขทัย เช้าวันศุกร์ พ่อต้องตื่นแต่เช้าไปส่งย่าที่สถานนีรถไฟ
          แชทให้คำแนะนำกับย่าว่า ตอนกลับมาให้ย่าขึ้นแท็กซี่ และไปที่สนามบิน
          เพื่อขึ้นเครื่องบินกลับจิ ซึ่งเป็น Step เดียวกับที่แชทไป กทม.  ลูกคงคิดว่า
          มีทางเดียวที่เค้าทำกัน คือขาไป ไปรถไฟ ขากลับ ก็กลับเครื่องบิน
          เจ้าหมูน้อย โลกของเจ้ายังแคบนัก หุหุ

           ย่าไปคราวนี้ แม่ไม่ค่อยวิตกเรื่องการทำอาหาร สงสัยจะเริ่มชินแล้ว 
          ที่ย่าไม่เที่ยวบ่อยๆ และพ่อกับแชท ก็คงเริ่มชินกับฝีมือการทำอาหารของแม่แล้ว
          (รึเปล่า!!!) แต่ลึกๆ แล้ว เราก็อยากกินข้าวนอกบ้านกันมากกว่า และก็เพิ่งค้นพบ
          ร้านอาหารอร่อยๆ คือ กุ้งเผาสุพรรณ สาขา 1 ทุกทีเราจะไปกินกุ้งกันที่สาขาสอง
          แต่สรุปแล้วสาขา 1 อร่อยกว่า เห็นๆ แถมกินกันได้พุงกาง ไม่กระเทือนกระเป๋าเท่าไหร่

          ช่วงนี้แม่กับพ่อต้องปั่น Thesis กันหลังขดหลังแข็ง เพราะเป็นฤดูกาล
          ที่นักศึกษาป.โท จะต้องเร่งจบกันให้ได้ภายในเทอมนี้ พ่อก็ต้องเขียนโปรแกรมให้คนอื่น
          แม่ก็ต้องวิเคราะห์งาน และเขียน Thesis ของนักศึกษา และแม่ก็ต้องมาแย่งเครื่อง
          ของแชทใช้ ซึ่งไม่ถูกกับสรีระร่างกายกลม ๆ ของแม่เลย เครื่องคอมแชทวางอยู่ต่ำมาก
          เรียกได้ว่า ทำงานหลังขดหลังแข็งกันอย่างแท้จริง เวลาแม่ปวดหลัง แชทจะพูดว่า
          แชทนวดให้แม่นะ ซึ่งแชทก็มานวดให้จริงๆ แม้จะไม่หายปวดหลัง แต่ก็ชื่นใจอยู่ไม่ใช่น้อย

          เมื่อเย็นวาน พ่อเลยต้องไปถอย Note Book อันใหม่มาใช้ เพื่อแม่จะได้กลับไปใช้
          คอมแม่ทำงานต่อ และพ่อจะได้หิ้วไปทำงานให้คุณหมอไบรอันที่บ้านคุณหมอได้ด้วย
          และแชทเองก็จะได้กลับไปเป็นเจ้าของคอมอุลตร้าแมนของลูกเหมือนเดิม
          เมื่อแม่มาแย่งคอมแชทเอาไปทำงาน ลูกก็ไม่ได้ใช้คอม ลูกก็มาป้วนเปี้ยนและดื้อกับแม่
          เป็นบางครั้ง จนแม่ต้องเอามีดดาบกายสิทธิ์ ของลูกมาไว้ข้างๆ เพื่อกำหราบลูก ทั้งๆ ที่จริงแล้ว 
          หมอจิตวิทยาบอกว่า ไม่ให้ตีลูก แต่บางครั้งลูกก็ดื้อเกินกว่าจะฟังคำอธิบายได้
          ตอนพ่อเช็คเครื่องและลงโปรแกรมอยู่ แชทเอานิ้วไปจิ้มๆ แล้วบอกว่า ตรงนี้เค้าใช้เป็นเมาท์
          ทำนิ้วหมุนๆ ให้ดูด้วย ซึ่งพ่อกับแม่ก็ยังไม่เคยสอน เพราะตอน Note Book เครื่องเก่า
          แชทก็ไม่เคยได้แตะ แต่แชทก็ทำให้พ่อแม่อึ้งได้ และมาเฉลยตอนหลังว่า
          แม่ตี้เป็นคนสอนแชทใช้ Note Book ได้แล้ว เพราะว่า คงเห็นพี่เอิร์ธใช้มาก่อนนั่นเอง

           ตอนนี้พ่อโหลดหมีพูห์มาได้ครบ 54 เรื่องแล้ว แต่ยังเป็นความลับสำหรับแชทอยู่
          เพราะถ้าบอกไป แล้วลูกอยากดูหมดต้องไม่เป็นอันทำอย่างอื่นแน่ๆ ตอนแม่ซื้อดินสอสีน้ำให้แชท
          แชทก็เอาไป surprise พ่อ และแชทเองก็ surprise เหมือนกัน ที่แม่ซื้อมาให้ และมีอีกอย่าง
          ที่น่า surprise คือ แชทเอาการ์ดวันแม่ไปซ่อนในตู้เสื้อผ้า (ไม่รู้ว่าครูสอนมาหรือว่าคิดเอง)
          พอแม่กลับมาจากร้านคอม แชทก็วิ่งไปที่ตู้แล้วบอกว่า วันนี้ไม่มีการ์ดนะ เพราะแชทไม่ได้เอามา
          แล้วให้แม่นับ 1-10 แล้วก็บอกว่า surprise!!! มันไม่ได้น่าประหลาดใจอะไรมากมาย
          แต่มันน่าภูมิใจและตื้นตันใจมากกว่า ขอบคุณแชทที่ให้การ์ดแม่ ขอบคุณโลกนี้ที่ทำให้เรา
          เกิดมาเป็นแม่ลูกกัน ขอบคุณพ่อที่คอยอยู่ข้างเราสองคนอย่างใจเย็น ขอบคุณทุกๆ สิ่งในชีวิต
          ที่ทำให้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ได้ในทุก ๆ วินาทีที่ได้อยู่กับแชท

Read Full Post »

ลูกแม่อ่อนและแม่ลูกอ่อน

          เนื่องจากเกิดมาเป็น"ลูกแม่อ่อน" มาเกือบจะสามสิบปี และเป็น "แม่ลูกอ่อน"
          มาสามปีกว่าๆ  ในโอกาสใกล้วันแม่ ต้องเขียนอะไรเกี่ยวกับแม่ๆ ไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อย
          ปีที่แล้วคุณครูเดียร์ให้แชททำการ์ดมาให้แม่ในวันแม่ แต่แม่เอาไปเก็บดีเกินไป
          รู้ว่าซ่อนไว้ในหนังสือซักเล่ม ตอนนี้เลยหาไม่เจอ ปีนี้ครูปิ๊กบอกว่า
          ให้คุณแม่เตรียมดอกไม้แห้งไว้ เพราะจะให้แชททำการ์ดมาให้ (บอกคุณแม่ซะก่อน
          แล้วจะเซอร์ไพรส์มั้ยนี่) ส่วนแม่น้อง ก็ซื้อเสื้อสีฟ้า  ให้ยายอ่อนไป 1 ตัว และเข็มกลัด 1 อัน

          เปิ้ลเพื่อรักเล่าว่า ไปซื้อแว่นตากับแม่ คนขายบอกว่า คุณเข้าไปช่วยพี่สาว
          เลือกก็ได้นะคะ ผางเลยค่ะ เพื่อนขา!!!  อิฉันก็เคยเจอแบบเปิ้ล เพราะใครๆ คิดว่า
          เราเป็นน้องสาวแม่ ไม่รู้ว่าแม่เราไม่ยอมแก่ หรือว่าเราหน้าแก่ทันแม่ก็ไม่รู้นะ 
          เวลาตัดผมสั้นทีไร หน้าตายิ่งเหมือนแม่มากๆ จนน้องชายยังถลามาขอเงิน
          เพราะนึกว่าแม่มาเอง แต่แม่ดูจะแต่งตัวทันสมัยกว่าเราอีกนะ เพราะแม่ชอบไปซื้อเสื้อผ้า
          อินเทรนแถวแม่สายมาใส่ ส่วนเรา ชอบซื้อผ้าลดราคาแถวเซนทรัล
          กว่าเค้าจะลดราคาปาไปปีสองปี ซึ่งคง out ไปเมื่อชาติที่แล้ว 

          เนื่องในโอกาสวันแม่ที่กำลังจะมาถึง ในฐานะลูก ขอให้แม่มีความสุข 
          สุขภาพแข็งแรง มีความสดในในชีวิตทุกๆ วัน ในฐานะของคนเป็น "แม่"
          ก็อยากให้ลูกเป็นลูกที่น่ารักของแม่ไปนานๆ รักแม่ที่สุดในโลก
          และก็รักลูกที่สุดในโลกเช่นกัน

Read Full Post »